حقایق کلیدی درباره تاب آوری
حقایق کلیدی درباره تاب آوری
حقایق کلیدی درباره تاب آوری: ریشه لاتین “تاب آوری Resilience” به معنای بازگشت به عقب است، اما هر زمینه ای تعریف خاص خود را دارد و اکثر افراد در هر حوزه ای آن را به طور متفاوتی تعریف می کنند. در این خصوص بیشتر بدانید.
به گفته دفتر کاهش خطر بلایا (UNDRR)، تابآوری عبارت است از «پیشبینی، برنامهریزی و کاهش خطر بلایا برای محافظت مؤثر از افراد، جوامع و کشورها، معیشت، سلامت، میراث فرهنگی، داراییهای اجتماعی- اقتصادی و اکوسیستمها». UNDRR همچنین میگوید که از آنجایی که ریسک و سیستمها پویا هستند، تاب آوری باید بهجای صرفاً یک نتیجه، یک فرآیند تلقی شود.
واژه تاب آوری توسط رشته های مختلفی مانند روانشناسی، مهندسی و بوم شناسی استفاده می شود و از دهه 1970 در مطالعات بلایا استفاده شده است. What is Resilience
تاب آوری به عنوان یک مفهوم پس از سال 2000، زمانی که یک سری بلایای بزرگ، سطوح مختلفِ آگاهی ها را در مورد فراوانی و شدت بلایا افزایش داد، برجسته شد.
تعاریف مختلف تاب آوری
مضاف بر درک قبلی از مفهوم تاب آوری که بر «بازگشت» یا جذب تغییرات تأکید داشته است، ادبیات فاجعه در دهه 2000 مفاهیم سازگاری و دگرگونی را پذیرفته است.
تابآوری در حال حاضر تا حد زیادی برای محافظت از دستاوردهای توسعه و بهبود رفاه در میان خطرات و شوکهای بسیار حیاتی دیده میشود.
هیچ اتفاق نظری در مورد تعریف تاب آوری در میان افرادی که نگران بلایا و تهدیدات آب و هوایی هستند وجود ندارد. با این حال، در زیر برخی از تعاریف رایج ذکر شده است.
مرکز تابآوری استکهلم – «تابآوری ظرفیت یک سیستم است، خواه یک فرد، یک جنگل، یک شهر یا یک اقتصاد، برای مقابله با تغییر و ادامه توسعه. این موضوع در مورد این است که چگونه انسان ها و طبیعت می توانند از شوک ها و اختلالاتی همچون یک بحران مالی یا تغییرات آب و هوایی برای تحریک نوسازی و تفکر نوآورانه استفاده کنند.
تعریف تاب آوری دولت بریتانیا (بریتانیا) – «در این زمینه، این تعریف از «تابآوری» با اشاره به توانایی مقاومت در برابر شرایط دشوار و یا بهبودی سریع از یک موقعیت دشوار استفاده میکند، اما همچنین برای پیشی گرفتن از آن خطرات و مقابله با چالشها قبل از بروز آنها نیز تلقی می گردد. ”
UNDRR – «توانایی یک سیستم، جامعه یا جوامعِ در معرض خطر برای مقاومت، جذب، سازگاری، انطباق، تغییر و بازیابی از اثرات یک خطر، به شکل به موقع و کارآمد، از جمله از طریق حفظ و احیای موارد ضروری آن است. ساختارها و عملکردهای اساسی از طریق مدیریت ریسک نیز شامل این تعریف می شود.
آژانس توسعه بینالمللی ایالات متحده (USAID) – «تابآوری توانایی افراد، خانوادهها، جوامع، کشورها و سیستمها برای کاهش، سازگاری و بهبودی از شوکها و استرسها است، به گونهای که آسیبپذیری مزمن را کاهش دهد و رشد فراگیر را تسهیل کند».